Prachovské Skály

 

---

 

Alleen de foto's bekijken uit dit artikel? Klik dan hier

 

 

Aan de zuidgrens van de regio Cesky Raj  (Boheems Paradijs) , ongeveer 90 kilometer van Praag, nabij het stadje Jičín, ligt één van de mooiste zandsteen-rotssteden van Tsjechië, Prachovské Skaly genaamd. Hier vind men een wilde natuur met rotsen en ravijnen, prachtige uitzichtpunten en zandstenen torens (tot wel 40 meter hoog), die af en toe zeer smalle doorgangen hebben.

 
Vyhlídka Českého ráje, uitzichtpunt met een prachtig uitzicht op het achterliggende heuvellandschap van het Boheems Paradijs

Het gebied is niet groot (260ha) maar daarom niet minder geliefd bij natuurliefhebbers, alpinisten of wandelaars. Het heeft een uitgebreid netwerk van bewegwijzerde wandelroutes. Voor de verandering lopen wij deze keer met een groep mee en verzamelen op de parkeerplaats van het nabijgelegen Parkhotel Skalní Město.

 

Na een korte uitleg lopen we vanuit hier naar de ingang van het park. (entree Kc50 pp) Hier zijn ook gedetailleerde wandelkaarten te koop. Die hadden wij deze keer niet nodig, we maakten namelijk een wandeling door dit gebied onder leiding van Eric, een (Nederlandstalige) gids voor diverse activiteiten en mede-eigenaar van Hotel pod Zvičinou.

Een enigszins guur weertype hebben we op deze vroege ochtend, het is waterkoud, er staat een fris briesje en het zonnetje heeft zich nog niet laten zien. Af en toe kunnen we even een blik werpen op de omgeving, helaas worden de mooie vergezichten op het Boheems Paradijs door de nevel beperkt. Maar met de kragen omhoog gaan we enthousiast op pad.

 

De onbeboste plekken direct bij de ingang maar ook elders in het gebied zijn volgens Eric ontstaan na het ruimen van gevelde bomen, die door de windhoos van 23 juli 2009 als luciferhoutjes omver werden gehaald.

 Schorskever

Naast (dodelijke) slachtoffers liet deze windhoos een ernstig spoor van vernielingen achter in de gehele regio. In het gebied zijn trouwens ook bewust omgevallen bomen achter gebleven, zij dienen als lokaas voor de gevreesde schorskever en worden regelmatig extra gecontroleerd.

   Císařská chodba

Via de rode route belanden we vrijwel direct in Císařská chodba (keizerlijke hal of gang), het meest pittoreske en tevens grootste ravijn van Prachovské Skály en wordt omzoomd door imposante verticale zandstenen muren. 

Het idee dat deze rotsstad vele miljoenen jaren geleden is ontstaan, dat men in het stenen tijdperk hier al woonde, hier voor eeuwen een toevluchtsoord vond, er nog restanten van bouwwerken uit de 6e eeuw te vinden zijn, en de Pruisisch-Oostenrijkse veldslag oa. ook hier plaats vond, dat deze steen nog de sporen heeft van het slijpen van wapens en gereedschap....etc etc

...kortom een zeer rijke geschiedenis voor deze rotsenstad, maakt het extra bijzonder.

 

Via een trap belanden we in Malá Fortna en kruipen vervolgens door het gat richting de kloof.

Hier wordt duidelijk hoe de mens zijn invloed hier heeft achtergelaten, aan de ene kant spijtig,
aan de andere kant, zonder al deze aangelegde paden en trappen zou het gebied niet zo toegankelijk zijn voor wandelaars als ons. De kloof is lang en smal, op sommige plaatsen maar 60cm breed, personen die claustrofobisch zijn dienen hier rekening mee te houden.

 

  Fortna- en Myší díra-muizenhol

Prachovské Skály is een nationaal natuurreservaat en dus een beschermd gebied. Het is interessant om te lezen hoe deze vreemde rotsen zijn ontstaan. Miljoenen jaren geleden, in het geologische tijdvak Mesozoïcum, toen de continenten nog verenigd waren in één grote landmassa, werden grote delen land overspoeld met zeewater. In die tijd heerste een warm klimaat met een zeer hoge zeespiegel, de Krijtzee bedekte een groot deel van Europa. In de ondiepe zeeën werd vooral kalk en zand afgezet.

  

Een vaag zonnetje breekt door en schijnt juist op ruïneburcht Trosky.

 Vyhlídka Míru, we lopen inmiddels op de kleine gele cirkel en terwijl wij genieten van het uitzicht breekt de lucht voor onze ogen nog verder open, het herfstkleurenpallet begint te leven.

 Vyhlídka Českého ráje

Miljoenen jaren later werd de aardkorst opgestuwd, trok de vloed zich terug en begon de zeebodem zich te splitsen in afzonderlijke blokken die onder invloed van weer en wind vandaag de dag de schatten van het Boheems Paradijs vormen: de Suche Skály, de Prachovske Skály, Hruba Skála enz. Door geleidelijke erosie werden deze karakteristieke en wereldunieke rotsformaties gevormd zoals wij die vandaag de dag kunnen bewonderen. 212 torens en pilaren zijn er geteld. 

 Met een beetje fantasie kun je in veel rotsen wel een mens of dier herkennen.

We zijn overgestapt van de gele naar de groene route (we wandelen met de klok mee) waar we wederom getrakteerd worden op diverse uitzichtpunten. We lopen nu bovenlangs de Císařská chodba.

 Všetečkova vyhlídka

 

Šlikova vyhlídka

 
Ik schreef al eerder over dit Walhalla voor alpinisten. Nu wij zo langs de toppen lopen en in diepe ravijnen kijken begint het respect nog meer te groeien. We kunnen hier goed de metalen doosjes bekijken die op menig top te vinden is. Waaghalzen kunnen hierin hun naam op een papiertje achterlaten, als soort van trofee wanneer de rots bedwongen is.

 

Het parcours is niet altijd even eenvoudig om te lopen, een misstap is dan ook zo gemaakt. Ook zie je overal op de paden de tentakels van boomwortels, die zich eenvoudig lijken vast te klampen aan het zandsteen. Eric blijkt van meer markten thuis en biedt zijn eerste hulp aan een slachtoffer van deze obstakels. Gelukkig niets ernstigs, de patiënt maakt al snel weer grapjes met de locale paparazzi en wandelt zonder al te veel problemen verder door.

 

 Mooie herfstkleuren

We volgen nog steeds de groene route, de zon wandelt vrijwillig met ons mee. Ergens nabij de kruising van de drie routekleuren houden we een kleine pauze.

 

De omgeving was inspirerend voor onze jongens, zij kregen blijkbaar het gevoel zich in een stripverhaal van Asterix en Obelix te bevinden, inclusief het befaamde toverdrankje waar je beresterk van wordt, hoogstpersoonlijk gebrouwen door druïde Panoramix himself.

 

Nadat de drankjes achterover waren geslagen werd een eerste poging gedaan.

 

Het bleef bij deze ene poging…

Door het doolhof van zandstenen rotsen zijn wij onderweg naar Hakenova- en Hlaholska vyhlídka. (Vyhlídka=uitzicht)

 Hakenova Vyhlidka

 

Hlaholska vyhlidka is het hoogste uitzichtpunt van Prachovské Skály. (457m)
Ondanks dat het heiig is hebben we ook hier weer een mooi uitzicht op de heuvels en glooiende akkers van het Boheems Paradijs. Bij helder weer zullen de panorama ’s adembenemend zijn en reikt het oog tot aan de horizon.

 

 Hlaholska vyhlidka-Krkavčí skály

In het tijdperk nadat de zandstenen waren ontstaan vormden vulkanische activiteiten een nieuw landschap in de vorm van (restanten) basalt vulkanen, de heuvels van Velis, Zebín, Trosky, Vyskeř, etc. zijn hiervan de dominante kenmerken in de regio Cesky Raj. Hier kijken we op basaltheuvel Veliš, waar ooit een majestueus kasteel op stond maar tegenwoordig alleen nog een enorm gat en slechts een paar ruïnes herinneren aan deze oude glorie.

 Veliš

Onze prachtige wandeling in het centrale deel van Prachovské Skály zit erop, Eric bedankt! In het parkhotel kletsen we nog gezellig even na met een hapje en een drankje. Dit was mijn 3e of 4e keer in dit gebied maar het zal zeker niet de laatste keer geweest zijn.

 

 

Bron: http://prachovske-skaly.ceskehory.cz http://www.prachovskeskaly.com http://www.rovensko.cz

• Volgende